CD INFORMATION  
ROOTSVILLE CD REVIEW
POLLYANNA
On Concrete

1. Introduction
2. Chocolate Jesus
3. A Landscape
4. In The Cornfields
5. Run
6. Tristan
7. Friends
8. Railroad Boy
9. Lokken
10. Folk Song
11. Whatever They Say I'm A Princess
12. Outroduction
"On Concrete" van het Parijse indie-folkduo Pollyanna dateert eigenlijk al van 2008 maar kwam pas nu onze richting uit, ondermeer omdat de cd zopas weer in de belangstelling kwam omwille van de release ervan (een paar weken geleden) in Duitsland. Pollyanna bestaat uit zangeres Isabelle Casier en gitarist David Lopez. Zij krijgen op een viertal nummers de steun van celliste Léa Le Meur.

"On Concrete" is hun eerste volwaardige cd, in die zin dat hij in een platenstudio werd opgenomen en ook echt werd geproduced (door Stéphane Garry, lid van een Parijse popgroep). Pollyanna bracht in 2004 wel al de cd "Whatever They Say I'm A Princess" uit, een stuk huisvlijt dat in elkaar werd geknutseld in de slaapkamer van Isabelle, maar op één of andere manier niet alleen in Frankrijk, maar ook in België (waar de groep in 2008 enkele keren is opgetreden) en zelfs Japan gedistribueerd werd.

Pollyanna noemt zichzelf een indie-folk duo, maar dat "indie" is wat ons betreft wel erg vergezocht. Het is niet omdat men af en toe een electrische gitaar gebruikt en die even wat luider laat klinken, dat men meteen "indie" is. Dit is eigenlijk een pure folkcd met veel akoestische instrumenten en de typische folkstem van Isabelle Casier prominent op de voorgrond. Het duo heeft een 200-tal optredens in diverse landen achter de rug en daarbij heeft vooral een tweedaagse gigg in een club in het Deense Aalborg een diepe indruk op hen gemaakt. Op "On Concrete" wordt enkele malen naar dat optreden gerefereerd: in "Introduction" worden als achtergrond de straatgeluiden die men hoorde in die club in Aalborg gebruikt, het nummer Lokken (er zou hier eigenlijk nog een / door de o moeten) verwijst naar een strand nabij Aalborg en de hoesfoto's werden in die club genomen.

Warm worden wij niet van "On Concrete". Het is een gewone "middle-of-the-road" tradionele folkcd, met een totaal overbodige "Introduction" en "Outroduction".
Alleen de wat sombere cello van Léa Le Meur levert hier en daar een meerwaarde. Dat is dan ook de reden waarom wij "Whatever They Say I'm A Princess" veruit heb beste nummer op deze cd vinden. ROLA

 

INFO ARTIST
website
my space
music samples
RECORD LABEL
WATERHOUSE RECORDS
DISTRIBUTION

CD BABY
website